op weg naar Lumbini
Door: wij
Blijf op de hoogte en volg Ronald en Minke
02 Maart 2014 | Nederland, Oosterwolde
Dag 9 24 februari 2014
Vanmorgen vroeg weer de bus in voor een lange dag rijden naar Lumbini de geboorte plaats van Boedha. Een ieder had een lunchpakket mee om in de bus op te eten. Het weer was in het begin wat mistig maar die trok al gauw weer op en de zon kwam er voor in de plaats om daarna niet meer weg te gaan. Ondanks dat het een reisdag was werd het een geweldige mooie dag. Vanuit de bus zo´n 120 foto´s geschoten. We hebben veel van het dagelijkse leven van de indiers gezien. Mensen die langs de weg wonen zijn overwegend erg arm en hebben allemaal wel wat te verkopen. We hebben veel leuke boerderijtjes gezien, Huizen vinden ze hier minder belangrijk zo lijkt het. Mensen leven overwegend buiten. Vaak waren de daken van riet of golfplaten die door zon en regen mooi bruin zijn geworden. We hebben niet veel geluk als het om reizen en de verwachte reistijd gaat. We hebben ongeveer anderhalf uur in de file gestaan. We stonden bij een dorpje dat een eindje van de weg af lag. De mensen keken ons echt met grote ogen aan toen we het dorpje binnen liepen. De grens met Nepal was ook weer een belevenis. Het was er echt mega druk met vrachtauto´s. We moesten zowel voor India als Nepal formulieren invullen. We kwamen om 22.15 uur bij ons hotel aan We hebben niet meer gegeten omdat we geen trek hadden en moe waren. Ronald heeft nog wel een paar lekkere biertjes gedronken samen met Leo.
Vanmorgen vroeg weer de bus in voor een lange dag rijden naar Lumbini de geboorte plaats van Boedha. Een ieder had een lunchpakket mee om in de bus op te eten. Het weer was in het begin wat mistig maar die trok al gauw weer op en de zon kwam er voor in de plaats om daarna niet meer weg te gaan. Ondanks dat het een reisdag was werd het een geweldige mooie dag. Vanuit de bus zo´n 120 foto´s geschoten. We hebben veel van het dagelijkse leven van de indiers gezien. Mensen die langs de weg wonen zijn overwegend erg arm en hebben allemaal wel wat te verkopen. We hebben veel leuke boerderijtjes gezien, Huizen vinden ze hier minder belangrijk zo lijkt het. Mensen leven overwegend buiten. Vaak waren de daken van riet of golfplaten die door zon en regen mooi bruin zijn geworden. We hebben niet veel geluk als het om reizen en de verwachte reistijd gaat. We hebben ongeveer anderhalf uur in de file gestaan. We stonden bij een dorpje dat een eindje van de weg af lag. De mensen keken ons echt met grote ogen aan toen we het dorpje binnen liepen. De grens met Nepal was ook weer een belevenis. Het was er echt mega druk met vrachtauto´s. We moesten zowel voor India als Nepal formulieren invullen. We kwamen om 22.15 uur bij ons hotel aan We hebben niet meer gegeten omdat we geen trek hadden en moe waren. Ronald heeft nog wel een paar lekkere biertjes gedronken samen met Leo.
-
02 Maart 2014 - 12:01
Antonio:
Ronald en Minke,
wat ben ik blij weer wat van jullie te horen. Iedereen hier in Nederland was zeer ongerust. Reddingsacties werden op touw gezet, sommige gecoördineerd, andere totaal niet, er werden geldinzamelingsacties gestart waarop ruimhartig is gestort met bitcoins, hellaas verdwijnen die weer sneller als ze er op komen. Maar het maakt nu allemaal niet meer uit, jullie zijn weer boven water. Je hebt zeer agressieve groepen in India en we waren bang dat ze....., ik durf het niet te zeggen! Anderzijds waren er velen die Ronald van nabij kennen, die zeiden dat gaan ze echt niet doen, ze delven hun eigen graf als ze dat proberen. Als ze Ronald boos maken, is de ellende voor hun niet te overzien, en dan hebben we het alleen nog maar over Ronald, dat is nog kinderspel vergeleken bij wat er gebeurd als Minke op stoom komt, dan wil je echt niet in de buurt zijn!!! Ik heb wel eens wat verhalen van Ronald gehoord, hoe hij ternauwernood de toorn van Minke overleefde en dan eigenlijk alleen nog maar omdat hij op die momenten verschrikkelijk hard kan lopen. Maar ja, je bent toch bang dat er iets gebeurd waar niemand aan heeft gedacht. We hebben de diverse reddingsteams maar weer terug geroepen, dat was nog een hele klus, om ze allemaal te bereiken. De geregistreerde ging nog wel, maar die wilde reddingsploegen moest je maar zien op te sporen, maar het is dus gelukt. Het was echt verschrikkelijk veel werk en iedereen is slaap en eten tekort gekomen, zo groot was hun ongerustheid en zorg en het is dan ook wel weer zuur om te lezen dat jullie een "fantastische" dag hebben gehad, veel foto's hebben gemaakt en 's avonds nog lekker een paar biertjes hebben gedronken. Ik hoop toch stiekem dat Ronald zich nog één, of twee keer heeft verslikt in een slok bier, dat zou wel gerechtigheid zijn. Datzelfde geld voor "Leo", want dat is eigenlijk ook maar een anonieme alcoholist. Wie gaat er anders in India biertjes zitten drinken, terwijl je dat in Nederland ook kunt doen, maar dan veel voordeliger. Maar goed blij dat jullie er weer zijn, ik ga jullie andere verhalen maar eens lezen. ik hoop niet dat ze allemaal zo leuk zijn, want dan krijg ik toch wel een beetje de pest in. Gematigd plezier gewenst.
Los Groetos, Antonio
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
